Ein dag i 1973 reiste Johannes Bakken seg frå frukostbordet, sette døra halvopen etter seg og kom aldri meir tilbake til Bakken. Han var den siste som vandra ned frå fjellheimen i Lysefjorden. Dette er først og fremst den gripande historia om søskenparet Gjertrud og Johannes som budde heile livet i lag på Bakken den dyrekjære Gjertrud - og Johannes fjellbonde, bygningsmann, handverkar, snikkar, murar, smed, steinhoggar, skogsarbeidar, elektrikar, , fraktemann, ørnejeger, lokalhistorikar, , språkmann, naturforskar, stjerneobservatør, politikar, spåmann, grafolog, frimerkesamlar, lesehest, brevskrivar, skribent, diktar, gjestgivar og tusenkunstnar.
Men det er også forteljinga om livet på ein einbålt fjellgard, om dei mest ufattelege krav det sette til folket som budde der - og om kva det vil seie å vere bunden til garden og ætta når draumane kanskje er heilt andre.
Garden Bakken er det no Forsand kommune som eig og driv som feriestad.
